Levensloop Joop Sloot Next (right).

Rijks: 1959-1964 (B-5)




HBS jaren:

klas 1-c    58-59

klas 1       59-60

klas 2-a    60-61

klas 2       61-62

klas 3-      62-63

klas A-4    63-64

klas A-5    64-65



Joop Sloot






Met mij erbij werd het wat druk en zo vertrokken we voor een poosje naar de boerderij van mijn grootouders in Venlo, en pas later naar nieuwbouw: het was een tijd van grote woningnood. In Limburg heb ik mijn jeugd doorgebracht, iets wat nog steeds aan mijn accent te horen moet zijn. De hbs was nog een gedegen opleiding, met vier talen en veel wiskunde. Met mijn natuurkundeleraar kon ik helemaal niet opschieten. Ik herinner me nog onze ruzie omdat volgens mij een kilogram veren minder woog dan een kilogram lood. Ook hadden we op zaterdagochtend les van 8.30 tot 13.00 uur. Kom daar nu nog maar eens om!


In 1964 ben ik (voorgoed) vertrokken uit Limburg, om in Eindhoven natuurkunde te gaan studeren. Het was voor mij een openbaring hoe ons geleerd werd om door observaties verbanden te herkennen en de samenhang vervolgens te beschrijven met formeel correcte modellen die geldig zijn onder bepaalde voorwaarden. Ik was wel wat teleurgesteld toen ik begreep dat natuurverschijnselen slechts verklaard kunnen worden onder de voorwaarde van een aantal veronderstellingen die je maar aan moet nemen. In principe zijn we als mens niet veel verder dan de aap die je kunt leren dat bij het luiden van de klok een tros bananen te krijgen is. Mogelijk is de aap zich niet bewust van veronderstellingen, maar vaak denk ik dat ook wel van mijzelf. Pas veel later kreeg ik in de gaten dat ook werkelijkheid nog iets anders is dan waarheid (Marai).

Eerste baan in Twente


Na mijn afstuderen kwam ik in een soort luilekkerland terecht: er was een enorm tekort aan ingenieurs. Na een paar maanden vakantie ben ik in 1970 gaan werken in de energietechnische industrie, bij Holec in Twente, vooral omdat ik graag in een groene omgeving wilde wonen. Zo ben ik zuiver bij toeval in de elektrische energietechniek terecht gekomen. Ik heb er gewerkt met heel goede managers die hun medewerkers wisten te stimuleren om sterke kanten optimaal in te zetten binnen een team, terwijl slechte managers vaak bleven steken in het verbeteren van minder sterke kanten. Naast mijn werk op het gebied van schakelaarontwikkeling gaf ik daar ook les aan de avond hts, aan werknemers van een aantal Twentse bedrijven. In die tijd ben ik al gegrepen door het onderwijs, want hoe moe ik ook naar zo’n lesavond ging, na afloop was ik steeds zo fit als een hoentje

Hardlopen en koken


Ik heb tamelijk veel hobbies. Daarvoor heb ik ook wat meer tijd gehad in vergelijking met veel van mijn collega’s omdat wij helaas geen kinderen (en nu dus ook geen kleinkinderen!) hebben. Zo houd ik van vrijwel alle sporten, hardlopen en golfen in het bijzonder, speelde jaren schaakcompetitie, heb een saxofoon, verzamel literatuur over de eerste wereldoorlog en heb de meeste slagvelden in Frankrijk (als een soort bedevaart) bezocht, interesseer me in het algemeen voor geschiedenis, heb ooit met mijn broer een prehistorische werkplaats voor vuurstenen werktuigen opgegraven, luister graag naar vrijwel alle soorten muziek en onderhoud een fraaie collectie wijn en vintage port. Koken doe ik trouwens ook graag, maar alleen in de weekenden, liefst ook met gasten. Mijn vrouw Els is altijd in voor een nieuw gerecht en geeft me niet teveel op mijn kop als iets volslagen mislukt. Alleen mijn volstrekte falen op het gebied van planning geeft soms problemen, de schotels kwamen ooit twee uur te laat op tafel. Gelukkig is Els een fantastische gastvrouw die zoiets dan wel weet op te vangen. Meestal verschans ik me in de keuken met een mooi muziekje, liefst een opera op de achtergrond, en dan maar groenten snijden, sausjes indikken, in potjes roeren en meer zulks, met natuurlijk af en toe een glaasje wijn erbij. Bezoek dat dan even een praatje wil komen maken, timmer ik direct uit de keuken. Koken doe ik graag in afzondering.


Andere dingen doe ik weer het liefst met een groep. Zo moet ik de vermaarde Karpendonk Road Runners noemen, een onsamenhangend groepje TU medewerkers van diverse faculteiten, dat in de middagpauze snelt of sjokt rond de Karpendonkse plas en waarbij allerlei zaken van religie tot voetbalresultaten worden besproken. Met hardlopen krijg ik de laatste tijd wat meer moeite door de afnemende conditie, maar ook wegens oude blessures (als zaalvoetballer op blote voeten schopte ik per abuis zo hard mogelijk langs de bal maar wel tegen een muur).

Jeugd in Limburg


In 1946 ben ik geboren in Venraij. Mijn ouders waren het meeste kwijtgeraakt door de bombardementen van de recente wereldoorlog, daarom woonden zij toen ergens op kamers.



Tot slot ben ik al 25 jaar lid van de wijnproefclub Phylloxera (de helft werkt in de wijnhandel) uit Twente. Behalve regelmatige themaproeverijen, organiseren we om de twee jaar een reis naar een wijnstreek, waar een boerderijtje wordt gehuurd. Iedere dag moeten twee andere personen koken, terwijl de rest alleen maar wijngaarden en zo bezoeken. Elke avond is er dan een groot diner, met fantastische gerechten en heerlijke wijnen. Soms komen de wijnboeren ook mee.

Onderwijs en onderzoek op de TU/e


Begin jaren ’80 ging het met het bedrijf waar ik werkte economisch wat minder, en door de positieve ervaring met onderwijs heb ik dan ook via de hts mijn heil gezocht bij de TU/e. Destijds werd ik gestimuleerd om het keuzevak Industriële Netten en Installaties op te zetten. Dat vak draait nog steeds.

Up (parent).